من عالق و باغل شدم...
اول از همه یک خبر خوب بهتون بدم: من دیگه خودم می رم توالت. می رم دم توالت می ایستم و میگم جیش یا پی پی.
سر همین قضیه ننسام بهم گفت پسرم دیگه عالق و باغل شده و من فهمیدم که از دیروز باغل شدم و تصمیم گرفتم که در این دوره رای بدم و مشت محکمی در دهن آمریکای کمونیست خوناشام درآکولا بزنم.
می دونم که الان می خواین بپرسین که رای تو به کیه.
(از اینجا رو با تاکید و هیجان بخونید مثل کارتون واتو واتو)
رای من کسی نخواهد بود جز ...
عمو محمود
اما چرا عمو محمود؟ باید بگم چرا که نه؟
1) محبوبیت بین الممه ای.... ببخشید بین المللی ایران
عمو محمود باعث شد محبوبیت ایران در دنیا در این چند سال چند هزار برابر بشه. باور کنید جوری شده که ددسام دیگه اینجا نمی گیه ما ایرانی هستیم. من حدس می زنم دلیلش این باشه که ددسام از محبوبیت و شهرت و این چیزها خوشش نمی آد. برای همین این موضوع رو پنهان می کنه.
2) آزادی بیان
عمو محمود آزادی بیان رو به حد اعلاش رسوند. خیلی ها از ما می پرسن که چرا وبلاگ سامبولی رو دیگه به روز نمی کنین. والا این چند وقت انقدر آزادی بیانمون زیاد شده که اصلاً دیگه نمی دونیم چی بگیم. ددسام که تا پای وبلاگ می شینه چهار کلمه بنویسه از فرط هیجانِ آزادیِ بیان زبونش بند میاد و به مرحله ی سنکوپ می رسه. به خاطر تشکر از شرایط آزادی بیان هم اگه نگاه کنین کلی از پستهای قبلی رو پاک کردیم.
3) منزوی کردن دنیا
یا این تاکتیک جدید هم که عمو محمود دیگه انصافاً ترکوند. تاکتیک منزوی کردن دنیا در کنفرانس ضد نژاد پرستی رودست نداشت. وقتی همه از سالن بیرون رفتن به عینه دیدیم که دنیا منزوی شد. این کارش منو یاد مبارزات ددسام می انداخت که با چشم می زد تو مشت یارو. یا با شیکم می زد تو لگدش... برای همین خیلی عمو محمود تو این مورد منو یاد ددسام می ندازه و می خوام حتماً بهش رای بدم.
4) عمو محمود کاملاً مستقل و آزاد عمل می کنه:
وقتی شنیدم که عمو محمود از کلمه ی نُچ! استفاده می کنه خیلی خوشم اومد. نشون می ده آدم مقتدر و مستقلیه و حرف مامانش روش تاثیری نداره و وقتی مصالح مملکت بیاد وسط حرف مامانش رو هم زمین می زنه. چون من هنوز جرات نکردم تو خونه بگم نُچ! ننسام گفته یا می گی بله یا yes. غیر از این باشه خودت می دونی! حتی آره هم نمی تونم بگم، چه برسه به نُچ!
از شما هم دعوت می کنم که اگه عالق و باغل شدین و می تونین رای بدین به عمو محمود بدین.