بهترین فیلم انتخاباتی

اگه یادتون باشه این وبلاگ هر روز یک مطلب به روز می کرد و خواننده های زیادی داشت. ولی در چند ماه گذشته نه تنها دیگه چیزی روش ننوشتیم، تقریباً نیمی از مطالب گذشته رو هم پاک کردیم. تنها دلیل ننوشتن مشکلاتی بود که داشت برامون بوجود می اومد و ترجیح دادیم مدتی چیزی ننویسیم. آخه می دونین که ایران آزادترین کشور دنیاست!!!!!!!

به هر حال اگه این چند روزه که داریم در مورد انتخابات می نویسیم شاید یک دلیلش این باشه که بعدش می تونیم ۴ سال هر روز مطلب جدید بذاریم... البته اگر جناب محمود این صندلی ریاست رو رها کنند و بذارن مردم زندگیشون رو بکنن.

امروز دوست دارم یکی از بهتریم فیلم های تبلیغاتی که کاندیداها در این ۳۰ سال تهیه کردن رو اینجا بذارم. این فیلم رو می ذارم اینجا چون خودم خیلی دوسش دارم و خیلی چیزها رو روشن کرد...

در ادامه هم یک مطلب از وبلاگ آخرین پدرخوانده براتون می ذارم. باشد که رستگار شوید.

 

کشیده ای که کروبی به همه ما زد!

فیلم انتخاباتی مهدی کروبی هم پخش شد. حتی برای خوشبین ترین طرفداران کروبی بحث های مطرح شده در این فیلم قابل پیش بینی نبود. مهدی کروبی با کمک بهروز افخمی و تیمش همه را شوکه کرد و به صورت همه ما کشیده زد به امید اینکه از خواب بیدار شویم.

بحث هایی از تریبون صدا و سیما مطرح شد که در تاریخ رسانه ملی سابقه نداشت. سکانس هایی حساب شده و قدم به قدم که در سی دقیقه تقریبا به تمامی برنامه های کروبی و تیمش پرداخت. برعکس فیلم میر حسین موسوی که حتی از بردن نام اصلاحات نیز اکراه داشت فیلم کروبی خط قرمز ها را شکست و از زندانیان سیاسی گفت, از روشنفکرانی که با حکومت مساله دارند, از دانشجویان ستاره دار, از حجاب اجباری , از کرامت انسانی و شان ایرانی که از بین رفته, از اقتصادی گفت که ۱۲ میلیون فقیر رسمی به دنبال داشته و دولتی که برنامه اقتصادی اش شده صدقه دادن به مردمش!  از آزادی نشر کتاب و  سانسور سینما گفت. از ایجاد رابطه با آمریکا که اگر لازم شود تا پای نوشیدن جام زهر و به میان گذاشتن  آبرویش هم پیش خواهد رفت. به چند همسری اعتراض کرد و از حقوق زنان حمایت کرد. از اینترنت آزاد و پر سرعت که دولت محدود و کنترل کرده . از برنامه های اقتصادی اش برای سهام نفت و پرداخت سود سهام بجای صدقه به مردم. از طرح های بیمه اش برای دانشجویان …

حتی از قانون اساسی حرف زد که نیاز به اصلاح دارد. کروبی در این فیلم نشان داد که یک اصلاح طلب واقعی چطور حرف میزند. چطور میشود برنامه داشت و کار تیمی کرد. فیلمش را با سکانس های صحنه دویدن مردم دنبال ماشینش و استفاده ابزاری از سرود ای ایران پر نکرد. برای نشان دادن خاکی بودنش روی زمین ننشست. از نام بردن و حتی نشان دادن افراد تیمش ابایی نداشت و حتی به آن افتخار کرد. گفت که قهرمان نیست و از هاله نور و تقدسی حرف زد که ندارد. کروبی شجاعت و اراده ای را نشانمان داد که میخواستیم اما انتظارش را نداشتینم. ازمحدودیت ها و  درد هایی گفت که مدعیان اصلاحات از گفتنش هم میترسیدند.

بعد از این فیلم چند نفر از دوستانم که حامی موسوی بودند تماس گرفتند و تغییر نظر و حمایتشان از کروبی را با صدایی که از شوق میلرزید اعلام کردند. دوست من! تو هم فکر کن. با دید باز تصمیم بگیر و انتخاب کن. بهترین گزینه برای امروز ایران مهدی کروبی است. قرار نیست به دموکراسی و آزادی مطلق برسیم.  بگذار چند فیلم خوب ببینیم. بگذار چند کتاب خوب بخوانیم . قرار نیست بعد از انتخاب کروبی با شورت در خیابان راه برویم, توقعش را هم نداریم. اما بگذار سرمان را بالا بگیریم و از شعورمان دفاع کنیم. دوستان من! با خودتان روراست باشید و کمی فکر کنید. فقط همین!

منبع این مطلب : وبلاگ آخرین پدر خوانده

فیلم بسیار جالب

این فیلم ارزش چند بار دیدن رو داره

Will Smith: If you don't vote, you have to shut up!
 

حرف دل ...

یک راست می رم سر اصل مطلب... این روزها حرفهای زیادی دوستان بهم زدن که دوست داشتم نظرم رو در موردشون بگم....  

چیزی به انتخابات نمونده...

بیاین ایران رو، خانواده هامون رو، دوستانمون رو و هر چیزی که در ایران برامون ارزشمنده از دست این مرد نجات بدیم.

 

شاید می گین که ای بابا! این حرفها چیه؟ اینها که آخرش تو رای ها دست می برن و ...
باید در جواب بگم. بله. این هیچ دور از ذهن نیست. خریدن رای و یا دست بردن در رای ها قبلاً هم پیش اومده. حتی اگه یادتون باشه کروبی دوره ی قبل هم بهش اعتراض کرد. ولی اینو هم یادمون نره که اگر یک حضور یکپارچه داشته باشیم دست بردن فایده ای نداره. هیچ وقت دوم خرداد رو نباید یادمون بره. وقتی ۲۰ میلیون نفر به یک کاندیدا رای بدن چاره ای جز قبول کردنش ندارن. یک لحظه فکر کنید. تجسم کنید. ۲۰ میلیون رای برای یک کاندیدا... هیچ کس توان انکارش رو نخواهد داشت.

شاید می گین اینها همه مثل هم هستن. همه از زیر ذره بین شورای نگهبان رد شدن.
نمی شه اینو به این شکل قاطعانه گفت. چرا که به طور قطع مثلاً خاتمی با احمدی نژاد تفاوت داره. موضوع اینه که الان در ایران دسته ها و احزابی بوجود اومدن که دیدگاههای متفاوتی دارن و در بعضی موارد کاملاً با هم فرق دارن. و اصولاْ امکان رد صلاحیت همه شون نیست چون قسمتی از قدرت در اختیارشونه. و اصلاْ آیا از نظر خود شما دولت احمدی نژاد با خاتمی یکسان هست؟ به خروجیشون نگاه کنین. خروجی دولت خاتمی و احمدی نژاد رو مقایسه کنین. تفاوت شگرفی است.

شاید بگین که با رای ندادن می خوایم بهشون نه بگیم!
آیا همه ی مردم انتخابات رو تحریم خواهند کرد؟ حتی اگه نیمی از واجدین شرایط هم نیان بازهم اتفاق خاصی نمی افته. مگه در کشورهای دیگه چند درصد پای صندوق میان؟ در ضمن شما به کی می خواین نشون بدین که مخالف  هستین؟ هر کسی که باید بدونه می دونه. فکر می کنین خیلی از مسوولین نظام که می خواین بهشون نه بگین نمی دونن؟ نکنه نشستین آمریکا بفهمه که شما مخالفین و بیاد حمله کنه و ...؟
یک کم منطقی باشیم. شما نمی تونین همه رو متقاعد کنین که پای صندوق نرن. پس عده ی زیادی می رن و یک عده هم که اصولاً طرفداران جناح حاکم هستند تحت هر شرایطی پای صندوق خواهند بود. فقط از جناح اصلاح طلب هست که تعدادی مثلاً انتخابات رو تحریم می کنن و عملاً کمک به پیروزی جناح راست و احمدی نژاد می کنن. در واقع اینکه شما رای ندین با اینکه به احمدی نژاد رای بدین تفاوتی نداره. خنده ام گرفت وقتی چند تا وبلاگ رو دیدم که نوشته بودن ما با تحریم انتخابات به جمهوری اسلامی نه می گوییم!! در جواب باید بگم. اونها هم نه شما رو شنیدن!!!!!  حالا که چی؟ بشینین و چهار سال دیگه احمدی نژاد رو روی تصویر تلویزیون ببینین و حرص بخورین.

در ادامه شاید بگین اصلاً به موسوی یا کروبی رای دادن چه فایده ای داره؟ آخرش که همه سر و ته یک کرباسن.
برای هر تغییری زمان لازمه. من یک واقعیتی رو می خوام بهتون بگم. ایران صدها سال زیر یوغ حکومتهای استبدادی بوده. اینو که قبول دارین؟ خب... حالا یک انقلابی کردیم. آیا انتظار داشتین یک شبه همه چی عوض شه؟ مسلماً این امکانپذیر نیست. چون خود ما مردم به این وضع عادت کردیم. استبداد در خون ماست. اینو بارها در ایران شنیدیم که می گن ایرانیها باید چوب بالای سرشون باشه! اینو خودمون می گیم و کاملاً هم درسته. این نسلهاست که در ژن ما رفته، وارد ضمیر ناخودآگاهمون شده و پذیرفتیم. یا اینو بارها شنیدیم که ایرانیها در کار گروهی خیلی ضعیف هستن. چون همیشه یکی باید رئیس باشه بقیه هم نگاه به دهن اون کنن. اینها همه جزئی از وجود ما شده. چون صدها سال نرم نرمک خمیرمون اینجوری شکل گرفته. ما معتاد به استبداد یا مشابه اون هستیم. باور کنین اگر همین امروز دموکراسی کامل در ایران برقرار بشه خود ما مردم ایران از بین می بریمش. وای از روزی که انسان به چیزی عادت کنه. نگین نه. اصلاً یک مثال ساده. شما اگر تا امروز ساعتتون رو به دست راست می بستین همین الان به دست چپ ببندین و یا برعکس... اگه تا الان روی دست چپ بود ببندید روی دست راست... خیلی سخته. نه؟ اذیت می شین؟ بله... این که خیلی چیز ساده ای بود. حالا اینو در نظر بگیرین که صدها ساله که ما داریم در جامعه ای اینگونه زندگی می کنیم پس نمی شه یک شبه همه چیز رو عوض کرد. ولی امثال خاتمی، کروبی، موسوی، نوری، کرباسچی افرادی هستند که می تونن این زمینه رو برای تغییر ایجاد کنن. اونهم نه یک دفعه. کم کم. جامعه امروز ایران آمادگی پذیرش دموکراسی مطلق رو نداره. ولی این تغییرات به سمت ایده آل رو می شه کم کم بوجود آورد. نمی شه از خاتمی ها انتظار داشت یک شبه همه چیز رو تغییر بدن. اگر هم چنین کنن اصولاً پایدار نخواهد بود و به زودی از بین خواهد رفت. ما با خاتمی ها ذره ذره در این مسیر جلو می ریم و یکی یکی از جناح قدرت امتیاز می گیریم. آیا آزادی های دوران خاتمی رو می تونین با محدودیتهای دوران احمدی نژاد یا سایرین مقایسه کنید؟ مسلماً نه.
پیمودن این مسیر نیاز به سالها ایستادگی داره.

تو که خودت رو فرزند کورش می دونی...
آیا از کاری نکردن و دست روی دست گذاشتن چیزی عوض می شه؟
با کنار کشیدنت می خوای سرزمین کوروش رو احیا کنی؟
بیاید دست به دست هم بدیم و با یک نه به احمدی نژاد یک گام در این مسیر جلوتر بریم.
بیاید بار دیگه نشون بدیم که ما هستیم که تعیین می کنیم کی باید بیاد و کی باید بره.
بیاید به دروغها، به آمارسازیها، به تحقیرها و توهین های دولت نهم نه بگیم.
بیاید به کردانها، به فاطمه رجبی ها، به شریعتمداریها نه بگیم.

نذاریم این چهار سال بازهم تکرار بشه.
نذاریم یک اقلیت برای اکثریت تصمیم بگیره.

آیا می تونین چهار سال دیگه تصویر احمدی نژاد رو روی صفحه ی تلویزیون ببینید؟
آیا می تونین چهار سال دیگه مزخرفات امثال فاطمه رجبی رو توی سایتها و خبرگزاریها تحمل کنید؟
آیا می تونین چهار سال دیگه بی آبرویی ایران رو در سراسر دنیا ببینید؟
آیا می تونین چهار سال دیگه اخبار زندانیان سیاسی و دانشجویان دربند رو بشنوید؟
چهار سال تمام منتظر چنین روزی بودیم...
با انتخابات آشتی کنیم و دوم خرداد دیگری بسازیم...